2024-03-29T14:15:56Z
https://sppj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=11307
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
واکنش گروههای مختلف رسیدگی هیبریدهای ذرت دانهای به تاریخ های کاشت در کرمانشاه
رجب
چوکان
علی
شیرخانی
بیست هیبرید مختلف داخلی و خارجی ذرت دانهای از پنج گروه رسیدگی دردو فصل زراعی (1386 و 1387) در منطقه اسلامآباد کرمانشاه مورد مطالعه قرار گرفتند. این بررسی به صورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد که در آن چهار تاریخ کاشت (اول اردیبهشت،10 اردیبهشت، 25 اردیبهشت و 10 خرداد) در کرتهای اصلی و هیبریدهای ذرت در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که اواسط اردیبهشت مناسبترین زمان کاشت ارقام دیررس در منطقه معتدل کرمانشاه بود. تاریخ کاشت سوم (اواخر اردیبهشت) و بویژه تاریخ کاشت چهارم (اوایل خرداد) میتواند موجب برداشت ارقام دیررس با رطوبت بالا و تأخیر کشت محصول بعدی (گندم) گردد. هیبرید تجارتیKSC 704 در تاریخ کاشتهای اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب در دهه آخر شهریور، دهه اول مهر، اواخر دهه دوم مهر و دهه اول آبان آماده برداشت بود که در کشت های آخر باعث محدودیت زمانی برای آماده سازی مناسب زمین و تأخیر در کشت گندم در مناطق معتدل استان میشود. هیبریدهای متوسط رس با حدود دو هفته زودرسی در تاریخ های کاشت سوم و هیبریدهای متوسط- زودرس با حدود دو هفته تا 20 روز زودرسی در تاریخ های کاشت سوم وچهارم می توانند بدون تفاوت معنی دار در عملکرد دانه با رقم شاهد به آسانی در کشت های تأخیری جایگزین رقم تجارتی KSC 704 گردند .
ذرت
گروه های رسیدگی
تاریخ کاشت
عملکرد دانه و زودرسی
2010
08
23
233
258
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110406_2416c2ed7dce9cdc6f3f58e6cdbba4b4.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
برآورد نیاز واحدهای حرارتی برای گروههای مختلف رسیدگی هیبریدهای ذرت دانهای در کرمانشاه
رجب
چوکان
علی
شیرخانی
در این پژوهش 20 هیبرید ذرت دانهای داخلی و خارجی از پنج گروه مختلف رسیدگی در دو فصل زراعی (1386 و 1387) در اسلامآباد کرمانشاه از نظر نیاز واحدهای گرمایی مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور ایجاد محیطهای مختلف و امکان برآورد نیاز حرارتی هر یک از گروهها، چهار تاریخ کاشت (اول اردیبهشت، 10 اردیبهشت، 25 اردیبهشت و 10 خرداد) در نظر گرفته شد. نتایج حاصل نشان داد که بر اساس نیاز حرارتی تا گلدهی، هر دو سیستم درجه روز رشد ( (GDD و واحدهای حرارتی گیاه ( (CHU برآورد قابل قبولی از واحدهای حرارتی مورد نیاز هیبریدهای مربوط به گروههای مختلف رسیدگی ذرت را برآورد و گروهبندی مشابهی را برای این هیبریدها ارائه کردند. در هر دو سیستم، هیبریدهای NS 540 و OSSK 552 را از گروه بندی اولیه خود (گروه (FAO 500 به گروه دیررستر (گروه (FAO 600 جابجا نمودند. همچنین هیبریدهای BC 404 و OSSK 499 از گروهبندی اولیه خود (گروه (FAO 400 به گروه دیررستر (گروه FAO 500 ) جابجا شدند. بالاخره هیبرید BC 504 از گروه اولیه خود ( FAO 500 ) به گروه زودرستر (گروه (FAO 400 جابجا شد. در بررسی نیاز حرارتی تا رسیدگی فیزیولوژیک، سیستم CHU روند مشخصی را ارائه نکرد ولی بر اساس سیستم GDD کلیه هیبریدها در پنج گروه مختلف رسیدگی قرار گرفتند که با گروهبندی نیاز حرارتی تا گلدهی نیز تا حدود زیادی منطبق بود .
ذرت
GDD
CHU
گروه رسیدگی
تاریخ کاشت و رسیدگی فیزیولوژیک
2010
08
23
259
284
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110407_839922b70e9da6686ea0e62e215ce1c4.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
پراکنش اکوجغرافیایی گونههای یونجه یکساله در ایران
فرنگیس
قنواتی
جواد
مظفری
یران یکی از بزرگترین مراکز تنوع جنس یونجه ( Medicago ) محسوب میشود. در این تحقیق در سالهای 1380تا 1385یونجههای یکساله از استانهای مختلف کشور جمعآوری و شناسایی گردید و رابطه پراکنش جغرافیایی این گونهها با فاکتورهای اکولوژیکی بررسی و تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که گونههای یکساله یونجه ، عمدتاً در شمال غرب، غرب و جنوب کشور پراکنش یافتهاند و دو عامل ارتفاع از سطح دریای آزاد و میانگین بارندگی سالانه مهمترین عوامل در پراکنش آنها میباشند. بطوریکه بیشترین پراکنش در ارتفاع صفر تا 2750 متری از سطح دریای آزاد با میانگین بارندگی 100 تا 400 میلیمتر در سال با اقلیم مدیترانهای و بیابانی گرم و خشک میباشند. این گیاهان در pH قلیایی هفت تا هشت نیز رشد مناسبی دارند. بررسی بافت خاک نشان میدهد که خاک مناسب جهت رویش این گیاهان، خاکهای میانه بافت یا سنگین است. برخی از گونهها ، در شرایط اکولوژیکی متفاوتی نسبت به سایرین رشد میکنند. بطوریکه گونههای M. rigidula و M. rigiduloides با شرایط آب و هوایی سرد کشور سازگار میباشند، در حالی که گونههای M. laciniata و M. sauvagei در مناطق جنوبی کشور با میانگین دمای بالای 20 درجه سانتیگراد دیده میشوند. گونه M. littoralis گیاهی ساحلی میباشد و در حاشیه دریای خزر و خلیج فارس گسترده است، در حالی که گونه M. noeana تنها در شمال غرب و غرب کشور وجود دارد.
یونجه یکساله
خصوصیات محیطی
پراکنش
ارتفاع از سطح دریا و میانگین بارندگی
2010
08
23
285
299
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110408_f8b40b768f1902a11895d43c33f74c44.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
اثرآرایشهای ردیف نکاشت بر عملکرد، اجزاء عملکرد، کیفیت الیاف و آلودگی به بیماریها در دو ژنوتیپ پنبه (Gossypium hirsutum L.)
محمود
هوشیارفرد
علیاصغر
میری
این تحقیق در سال زراعی 1386، به منظور ارزیابی اثرآرایشهای ردیف نکاشت بر عملکرد، اجزاء عملکرد، کیفیت الیاف و بیماری های پژمردگی ورتیسیلیومی، پوسیدگی قوزه و لکه برگی آلترناریایی پنبه در شرایط بدون آبیاری در ایستگاه تحقیقات پنبه کارکنده (35 کیلومتری غرب گرگان) انجام شد. آزمایشات به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با استفاده از دو ژنوتیپ پنبه (تابلادیلا و شماره 200) در کرتهای اصلی و سه آرایش ردیف کاشت (1×2، 1×1 و ردیف کاشت متوالی) در کرتهای فرعی اجرا شد. نتایج نشان داد عکسالعمل ژنوتیپها با رفتارهای رشدی متفاوت نسبت به آرایشهای ردیف کاشت متفاوت بود (05/0 ≥ P ). کیفیت الیاف، وقوع و یا شدت آلودگی برخی بیماریها تحت تاثیر آرایش ردیف کاشت قرار گرفتند (05/0 ≥ P ). میزان عملکرد الیاف (3070-3027 کیلوگرم در هکتار) و درصد زودرسی (7/81-1/78 درصد) در ردیفهای نکاشت نسبت به ردیف کاشت متوالی بیشتر بود. کیفیت الیاف شامل: درصد کیل الیاف و ضریب میکرونری (شاخص ظرافت الیاف) در آرایشهای ردیف نکاشت بهتر و به ترتیب در دامنه 5/30-5/29 و 9/3-3/3 قرار گرفت. اثر متقابل ژنوتیپ × آرایش ردیف مشخص نمود که آلودگی آلترناریائی در تیمار تابلادیلا × (آرایش ردیف 1×2) کمتر و پژمردگی ورتیسیلیومی بوته در تیمار آرایش (ردیف 1×2) × شماره 200 و ردیف کاشت متوالی بیشترین میزان آلودگی را داشتند. میزان پوسیدگی قوزه در آرایشهای ردیف نکاشت کمتر بود، چنانکه کمترین میزان پوسیدگی قوزه در تیمار (آرایش ردیف 1×2) × تابلادیلا مشاهده گردید (3/1 درصد). به طور کلی نتایج نشان داد که ایجاد ردیفهای نکاشت در زراعت پنبه میتواند باعث کاهش پوسیدگی قوزه و افزایش درصد زودرسی و عملکرد کمی و کیفی الیاف پنبه شود.
پنبه
آرایش ردیف نکاشت
طول الیاف
ضریب میکرویزی و پژمردگی ورتیسیلیومی
2010
08
23
301
316
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110409_3af0d6a046e93db415235322048380da.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
برآورد اثر عوامل محیطی در دوره پر شدن دانه بر وزن دانه در گونه های مختلف براسیکا(Brassica napus L., B. rapa L., B. junceae L.)
ابوالفضل
فرجی
در این تحقیق اثر عوامل محیطی مانند دما، کسر فتوترمال و بارندگی در دوره پر شدن دانه بر وزن دانه گونههای مختلف براسیکا به مدت سه سال زراعی (85-1382) با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گنبد بررسی شد. بیست ژنوتیپ از گونه های مختلف براسیکا پنج ژنوتیپ کلزای زمستانه ( B. napus L. )، پنج ژنوتیپ کلزای بهاره ( B. napus L. )، پنج ژنوتیپ شلغم روغنی ( B. rapa L. ) و پنج ژنوتیپ خردل زراعی ( B. junceae L. ) در تاریخ کاشت مناسب منطقه کشت شدند. در تمام گونه های مورد مطالعه، بین وزن هزار دانه با میانگین دمای هوا، کسر فتوترمال و بارندگی در دوره پر شدن دانه رابطه خطی وجود داشت. افزایش تشعشع همراه با دماهای نسبتاً ملایم طی دوره یاد شده سبب افزایش وزن دانه شد. نرخ افزایش وزن هزار دانه به ازای هر میلی متر افزایش بارندگی در دوره پر شدن دانه در ژنوتیپ های کلزای تیپ بهاره، کلزای تیپ زمستانه، خردل زراعی و شلغم روغنی به ترتیب 0094/0، 0247/0، 0105/0 و 0132/0 گرم بود. به ازای افزایش هر روز طول دوره پر شدن دانه نیز وزن هزار دانه ژنوتیپ های کلزای تیپ بهاره، کلزای تیپ زمستانه، خردل زراعی و شلغم روغنی به ترتیب 0533/0، 1682/0، 0456/0 و 0529/0 گرم افزایش یافت. این روابط بیانگر واکنش بیشتر وزن دانه ژنوتیپ های کلزای تیپ زمستانه به مساعد بودن عوامل محیطی در دوره پر شدن دانه بود. عدم وجود رابطه معنی دار بین تعداد دانه در مترمربع و وزن دانه در گونه های مختلف براسیکا نشان داد که در این مطالعه اندازه مخزن برای مواد فتوسنتزی تاثیر معنی داری بر وزن دانه نداشت، بلکه وزن دانه عمدتاً تحت تاثیر عوامل محیطی در دوره پر شدن دانه قرار گرفت.
براسیکا
دوره پر شدن دانه
بارندگی
درجه حرارت
کسر فتوترمال و وزن دانه
2010
08
23
317
328
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110410_91d264de1b34a03784b88dc529b84b1d.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
ارزیابی خصوصیات کمی و کیفیت در تعدادی از ارقام فندق (Corylus avellana L.) در شرایط اقلیمی کرج
سونا
حسین آوا
محیالدین
پیرخضری
به منظور ارزیابی خصوصیات کمی و کیفیت در هشت واریته فندق شامل فرتیل، پشمینه، رسمی، گرجه، روند، شصتک، نگرت و گردویی از خصوصیات مرفولوژیکی و شیمیایی استفاده شد. این ارزیابی در سالهای 1386 و 1387 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات باغبانی کمالشهر موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در کرج انجام گردید و 21 خصوصیت شامل: رشد رویشی، قطر تنه، تعداد پاجوش، قطر تاج، طول و عرض برگ، طول میانگره، وزن، طول و عرض میوه، وزن پوشینه، وزن مغز، درصد میوه، درصد مغز، درصد چربی، درصد پروتئین، کلروفیل کل، کلروفیل a و b و نسبت کلروفیل a/b در واریتههای فندق اندازهگیری شد. تجزیه واریانس دادهها تفاوت معنیداری را بین واریتههای فندق از نظر کلیه صفات مورد بررسی نشان داد. واریته فرتیل در مقایسه با سایر واریتهها، دارای خصوصیات کمی و کیفیت برتری بود. تجزیه خوشهای واریتههای فندق را به سه گروه و یک رقم مستقل تقسیم نمود . نتایج این تحقیق نشان داد که خصوصیات مرفولوژیکی یکی از ابزارهای قابل اطمینان برای شناسایی و ارزیابی واریتهها و ژنوتیپهای فندق میباشند.
فندق
خصوصیات مرفولوژیکی
کیفیت و تجزیه خوشهای
2010
08
23
329
342
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110411_d13d805537a0dfb4d8ff4d514b763282.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
اثر زمانهای مختلف قلمهگیری و غلظتهای هورمونی بر ریشهزایی قلمههای چوبی سخت و نیمه سخت در پایه گیلاس گزیلا6
مریم
جعفری
ناصر
بوذری
به منظور تکثیر رویشی پایه گزیلا 6 (Gisela6) از قلمه چوب سخت در دو زمان مختلف دی و بهمن و تیمار با هورمونهای ایندول بوتیریک اسید (IBA) و نفتالین استیک اسید (NAA) با غلظت های صفر،1000،2000، 3000 میلیگرم درلیتر و قلمه چوب نیمهسخت در دو زمان تیر و مرداد و تیمار با هورمونهای NAA و IBA و با غلظتهای صفر،1000 ، 1500 میلیگرم در لیتر استفاده شد . شاخههای گزینش شده برای ریشهزایی در هر دو نوع (سخت و نیمهسخت ) به دو قسمت ابتدایی و انتهایی بطور جداگانه تقسیم و اثر زمان و غلظتهای مختلف هورمون بر ریشهزایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تجزیه واریانس دادهها نشان داد که اثر زمان، نوع قلمه و غلظتهای مختلف هورمون بر درصد ریشهزایی در سطح 1 % معنیدار بود. مقایسه میانگینها نیز نشان داد که بیشترین درصد ریشهزایی( 70 %) مربوط به تیمار 1000 میلیگرم در لیتر IBA در قسمت انتهایی قلمههای چوبی نیمهسخت تیرماه بود. در قلمههای چوب سخت بیشترین درصد ریشهزایی ( 6/46% ) مربوط به تیمار 3000 میلیگرم در لیتر IBA در قسمت ابتدایی قلمههای دی ماه بود. افزایش غلظت هورمون، باعث افزایش تعداد ریشه اصلی و فرعی و طول قسمت ریشهدار گردید و از طرفی منجر به کاهش میانگین طول ریشه اصلی و فرعی شد.
گیلاس
تکثیر رویشی
ریشه زایی
Gisela6
IBA و NAA
2010
08
23
343
357
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110412_0616f4ce1f3e3756b2a8172e2690adf8.pdf
به زراعی نهال و بذر
2008-6946
2008-6946
1389
26
3
اثر مصرف ساکارز و کلرور کلسیم بر کیفیت ماندگاری گل شاخه بریده رز رقم وارلون
سید نجم الدین
مرتضوی
حسین
ربی انگورانی
محسن
خدادادی
2010
08
23
359
363
https://sppj.areeo.ac.ir/article_110413_b5fc3de8b576e31975ae0235d2527fd4.pdf